Nasıl katlanacağım ben bu duruma? Onu başka kadınlarla düşünmek bile öldürüyor beni. Nasıl göreceğim onun başkası için acı çektiğini, nasıl dayanacağım onun başkalarını sevmesine? Ben onun herhangi biriyle bile konuşmasına katlanamazken, başkalarının onu görmesine, sesini duymasına, kokusunu başkalarının duymasına katlanamazken nasıl hayatına başkalarının girmesine göz yumacağım?
Her günümü acı çekerek, isyan ederek, ağlayarak bitirmemi sağlayan birini seviyorum hala. Hala deli gibi kıskanıyorum. Ama kendime zarar vermekten başka bir şey değil onunla olmak. O yüzden şimdi geleceği düşünüyorum, onun nasıl şeyler yaşayacağını düşünüyorum. Yapmasını istemediğim ama yapmadığına da hiç inanamadığım şeyleri şimdi gerçekten yapacak olmasını düşünüyorum.
Düşünüyorum işte, gerekli gereksiz her şeyi. Düşünerek daha da çok acı çekiyorum ama herkese verdiğim tavsiyeyi kendim uyguluyorum. "Kabullen. Kaçma doğrulardan. Kendinle yüzleş."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder